พระปฐมเจดีย์ ประวัติ คืออะไร

พระปฐมเจดีย์คืออนุสาวรีย์ที่ยืนอยู่อาศัยบนเนินเขาระหว่างจังหวัดนครปฐมและนครนายกในประเทศไทย มีชื่อเต็มว่า "พระอารามหลวงประจันตาราม" หรือ "พระปฐมเจดีย์ราชวรมหาธาตุสมุทรปราการ" สร้างขึ้นเพื่อเป็นอนุสาวรีย์เพื่อเก็บรักษาศูนย์สมบัติของพระพุทธศาสนา

พระปฐมเจดีย์เป็นสถาปัตยกรรมที่สวยงามและยิ่งใหญ่ มีลักษณะเป็นก้อนหินสี่เหลี่ยมทรงวงกลม มีพัฒนาการอย่างต่อเนื่องเป็นเวลากว่า 25 ปี ตั้งแต่ปี พ.ศ. 2471 จนถึงปี พ.ศ. 2495 โดยใช้สิ่งประดิษฐ์และวัสดุก่อสร้างอย่างละเอียด ประกอบด้วยหินอ่อนชนิดมากมายตั้งแต่หินหลักหินนูน หินดาน หินดินเผา หินหลง และหินงามระเบิดทราย ซึ่งเกิดจากขุมทรายและปูนซีเมนต์ในพื้นที่

พระปฐมเจดีย์มีความสูงประมาณ 127 เมตร และมีเสาค้ำยันทั้งหมด 4 เสา บนยอดอยู่หลังกลางของเจดีย์ ในวิวัฒนาการการก่อสร้างพระปฐมเจดีย์ มีการเพิ่มขอบตักเตือนด้วยม้านั่งลำแสงสูงกว่า 500 กว่าหลังพระองค์ และมีมองเห็นชัดเจนในส่วนขององค์พระปรางค์ พระบรมศพ และองค์พระแม่สัมมาสัมพุทธเจ้า ซึ่งทุกองค์ผู้ที่เข้าไปสักการะทายาทพระราชวงศ์ไหม่ของพระราชบิดาพระบาทสมเด็จพระพุทธยอดฟ้าจะเป็นเรื่องสำคัญและจำเป็น